wrzesień 3, 2013
Mezuza zaprojektowana na konkurs organizowany przez Muzeum Historii Żydów Polskich stanowi wizualizację gestu dotyku. Znajdują się na niej wgłębienia, ślady 3 palców. Podkreślają one ten gest, a jednocześnie stanowią literę Szin. Mezuza wykonana jest z miedzi, co nawiązuje do jednego z głównych materiałów użytych przy konstrukcji budynku Muzeum. Jej płaskie powierzchnie są wstępnie patynowane dla uzyskania efektu starości. Wytarte, czyste ślady palców prowokują do dotyku, a także przywodzą na myśl to, że mezuza rzeczywiście spełnia swoją funkcję. Jednocześnie dzięki dotykowi wgłębienia te nie pokryją się patyną nawet po dłuższym czasie. Dotknięcie mezuzy przed wejściem do Muzeum, którego wnętrze przypominać ma rozstępujące się przed Mojżeszem Morze Czerwone, stanowi dodatkowe symboliczne otwarcie się Muzeum przed każdym ze zwiedzających.
Efekt patyny podsuwa na myśl upływający czas i zacieranie się historii, ale „czysty” metal widoczny we wgłębieniach litery Szin i fizyczny kontakt z nim zwiedzających pokazuje, że historia i tradycja jest nadal żywa, a dzięki Muzeum pamięć o nich nie zaniknie.
The mezuzah designed for the competition organized by Museum of The History of Polish Jews, is a visualization of this gesture. On the surface there are three fingerprints, which symbolize touch, and in the same time form a letter Shin. The mezuzah is made of copper, what refers to one of the main materials of the Museum building. Because of patina mezuzah looks old. Only in the hollows we can see pure copper. Clearly visible fingerprints make people touch them and remind of others who touched it before them. Touching the mezuzah before entering the Museum symbolizes also the building opening for every visitor like parting of the Red Sea in front of Moses. Patina reminds about the time passing, clear copper and physical contact with it shows, that the tradition is still alive and thanks to the Museum it will not vanish.
© 2024 Helena projektuje | Theme by Eleven Themes | Google+